Kim heeft haar studie drie maanden stopgezet om naar Curaçao te gaan. Ze heeft een baan in een strandtent en huurt een huis met zeven mensen: “Gelukkig hebben we na een week dan toch een keuken, voordeur en licht.”
Na door m’n lieve familie en vrienden te zijn uitgezwaaid op Schiphol sta ik er alleen voor. Ik heb een uur vertraging en we vliegen met een nood-toestel omdat het oorspronkelijke toestel ‘aan reparatie toe was’. We zitten zacht gezegd dicht op elkaar. Er is geen televisie en ook geen eten. Het ventilatiekanaal, recht boven mij, blaast de condens van het hele vliegtuig op mijn hoofd. Dat bestaat vooral uit zweet van andere mensen, legt de steward mij uit. Dit wordt een lange vlucht.
Naast mij zit een Curaçaose jongen. We raken aan de praat over zijn tijd op het eiland en ik krijg leuke tips van hem. Na negen uur landen we op Hato. De organisatie wereldstage wacht mij en twee andere meiden uit het vliegtuig op. We moeten een paar nachten in een hostel, omdat de riolering in ons huis wordt gemaakt. Gelukkig is het heel gezellig met de meiden.
Ons eerste nachtje in het hostel slapen we met 16 man op een kamer, mijn kleren kan ik niet uit de vacuümzak halen, anders krijg ik mijn koffer niet meer dicht. Die dag gaan we bij ons huis kijken. De poort is open omdat de bouwvakkers aan het werk zijn. Tot onze grote schrik doet niet alleen de riolering het niet, we hebben geen voordeur, geen keuken, geen licht in de badkamer en geen bedden. De bouwvakkers zeggen op z’n Curaçaos: tranquillo! Komt goed, rustig aan.
Dag twee beginnen we bij het bekende Mambo Beach. Heerlijk zonnen en een beetje kijken waar we willen werken. Wat een prachtig strand, hier kan ik wel aan wennen! Om 14:00 wordt ons autootje, een Kia Picanto, afgeleverd op het strand. Heerlijk om een eigen auto te hebben. We racen naar huis want we mogen verhuizen. Het is nog steeds een grote bouwval, maar gelukkig klikt het meteen met alle zeven huisgenoten.
De eerste paar dagen geniet ik enorm van het ontdekken van het eiland. Omdat we nog geen keuken hebben gaan we alle avonden ‘verplicht’ uit eten. Vind ik helemaal niet erg. We verkennen Willemstad, rijden met onze auto naar de mooiste strandjes en ‘s avonds gaan naar alle feestjes over het hele eiland. We worden iedere ochtend om zes uur wakker door de klussende bouwvakkers in ons huis. Gelukkig hebben we na een week dan toch een keuken, voordeur en licht.
Intussen heb ik ook gesolliciteerd bij Koko’s Beach. Een leuke strandtent in Jan Thiel. Ik ben aangenomen en begin volgende week in de bediening. Erg spannend en ik heb er heel veel zin in!
(door Kim Tijssen)
Lees ook hoe Kim het aanpakte om drie maanden op reis te gaan
terug naar inloggen
Als je jouw wachtwoord en/of gebruikersnaam niet meer weet, vul dan je e-mailadres in en druk op 'Verzenden'.
Er wordt dan een e-mail naar dat adres verzonden, om je identiteit te verifieren. In de email staat een hyperlink. Als je op deze hyperlink klikt, dan kun je je wachtwoord veranderen.