Afgelopen maart en april was ik in Ghana, in mijn eentje. Ik had het geluk dat mijn tante daar woont, maar toch was ik erg veel op mezelf aangewezen. Ik moet in eens alles in het Engels doen, had geen vrienden om mij heen, de cultuur is heel anders en ik ging ineens van 8 naar 36 graden. Ik werd dus echt in het diepe gegooid. Geweldig vond ik het, ik leerde nieuwe mensen kennen en heb ook een hoop geleerd. Ik vertel je graag alles over mijn reis!
Ik bezocht lokale dorpen. De mensen leven daar in huisjes gemaakt van riet en klei. Overal lopen kippen en geiten. De kinderen spelen met flessen dopjes en steentjes. De vrouwen koken in pannen op de grond boven vuur. Het leven is erg simpel maar iedereen is dankbaar. Dat viel mij echt op.
Ik was bijvoorbeeld een keer een autoband aan het verven voor een project. Een klein meisje stond de hele tijd naast mij te kijken. Ik voelde dat ze iets wilde vragen maar ze durfde het niet. Ik vroeg daarom zelf of ze mij wilde helpen met verven. Ze werd helemaal blij en al gauw kwamen er meer kinderen helpen. Ze waren samen, iedereen lachte. Heel leuk om te zien dat ze als dorp echt een eenheid vormen en dat zoiets als een band verven ze echt gelukkig maakt.
Verder ging ik ook 4 dagen op kamp. Dit was met een Nederlandse school. Ik had nog geen simkaart en er was geen wifi daar. Ik had dus 4 dagen geen bereik en dus geen toegang tot het internet. Best wel gek om in Ghana te zijn en 4 dagen niet je ouders of vrienden te kunnen bellen. Ik zat hier in het begin best wel mee maar merkte al snel dat dit natuurlijk gewoon prima gaat. Waarom moet je elk moment van de dag posten hoe leuk je het hebt op social media? Wie moet je iets bewijzen?
Ik heb vaak gehad dat de elektriciteit uitviel en dat ik dagen niet kon douchen. Om toch schoon te worden hadden we een emmer met water en een klein bakje, je gooit dan telkens dat bakje water over je heen. Een perfect alternatief natuurlijk. Als de douche het wel deed was het met koud water, dit was best lekker omdat het daar heel heet is.
Iedereen ging naar bed rond 8 en het leven begon weer rond 6. Ik heb nog nooit zo veel rijst met rode saus gegeten en heb amper gesnackt. Eten is puur om in leven te blijven, minder voor de lekker. Dit was in het begin een beetje wennen maar eigenlijk helemaal geen verkeerde gedachte.
Mijn laatste weekend verbleef ik in een luxe RBNB. Er was daar een regendouche met warm water, een airco en een enorme tv. Ik dacht gelijk ‘wauw, deze mensen zijn heel rijk’. Grappig eigenlijk want thuis heb ik ook een warme douche en een grote tv, maar ik was helemaal gewend aan het andere leven. Verder was er ook op loopafstand een supermarkt. Dit was ook nieuw want we haalden eigenlijk alles op de markt.
We aten chips, yoghurt en snoepjes. Dit is geïmporteerd en dus erg duur, terwijl het in Nederland bijvoorbeeld niets kost. Heel bijzonder om na die weken weer zoiets te eten. Ik keek daar wel echt naar uit :)
Je hebt dus eigenlijk helemaal geen dure luxe dingen nodig om een goed leven te hebben. Mijn leven was deze maanden compleet anders dan thuis, maar ik heb het geweldig gehad. Ik moest zeker wel een traantje wegpinken toen ik weer naar huis moest. Ondertussen ben ik wel weer gewend aan mijn warme douche en de elektriciteit die het altijd doet, maar soms denk ik wel ‘was ik maar net zo dankbaar als de kinderen in Tamale’. Want zo dankbaar zijn is nog best wel lastig.
terug naar inloggen
Als je jouw wachtwoord en/of gebruikersnaam niet meer weet, vul dan je e-mailadres in en druk op 'Verzenden'.
Er wordt dan een e-mail naar dat adres verzonden, om je identiteit te verifieren. In de email staat een hyperlink. Als je op deze hyperlink klikt, dan kun je je wachtwoord veranderen.