Melanie deed haar middelbare school op Codarts en ging daarna door naar de hbo-dansopleiding. Ze was de enige van haar middelbare school. Aansluiting vinden met haar nieuwe klas lukte niet meteen.
Naar de universiteit of het hbo gaan, voelde voor mij altijd als een ‘ver-van-mijn-bed-show’. Maar ineens was ik zelf aan de beurt. Ik was aangenomen op de opleiding Docent Dans (hbo). Mijn middelbare school op dansopleiding Codarts was de vooropleiding. Makkelijke overgang dus, dacht ik.
Ondanks alle jaren die ik al rondliep in het gebouw van Codarts moest ik ontzettend wennen. Het hbo lijkt op de middelbare school maar tegelijkertijd ben je iets totaal anders aan het doen. Je hebt niet meer èn geschiedenis èn wiskunde maar alleen nog datgene wat jij in je verdere leven wilt doen samen met mensen die dat ook willen.
Ondanks mijn klas, waarin iedereen dezelfde passie had, leek niemand op de leerlingen uit mijn oude klas. Deze mensen hadden allemaal een andere achtergrond en iedereen leek al een identiteit te hebben ontwikkeld. Waar je op de middelbare school nog zoekende bent over wie je bent en wat je leuk vindt, hadden de mensen op deze hbo dat al aardig uitgevogeld.
Sommigen kwamen van het mbo of hbo en hadden al vriendengroepjes omdat ze elkaar kenden of omdat ze toevallig naast elkaar in de trein hadden gezeten. Het voelde zo raar om op een school te zijn die ik zo goed kende, maar met totaal andere mensen. Waar iedereen zijn ogen uitkeek bij het uitzicht vanaf de bovenste verdieping, dacht ik: is dat nou zo bijzonder?
Ik kon het dus niet hebben over de dingen waar ik het normaal met mijn vrienden over had. Ik kon niet zeuren over een vervelende docent want die kenden mijn nieuwe klasgenoten niet. Ook kon ik de nieuwe kantinejuffrouw niet met de oude vergelijken, want niemand wist dat er een nieuwe wás.
Mijn nieuwe klas had het over dingen had die mij niet interesseerden en andersom. Stiekem vond ik mijn nieuwe klasgenoten maar irritant en wilde ik terug naar mijn oude klas. We passen niet bij elkaar, dacht ik. Straks zit ik mijn hele opleiding zonder vrienden en komt er van mijn sociale leven niks terecht. Die gedachte bleef malen tot ik op zeker moment merkte dat ik mijn klasgenoten niet meer zo irritant vond.
Ik kon steeds vaker met ze lachen en ik werd zelfs op iemands verjaardag uitgenodigd. Ik dacht terug aan de keren dat we allemaal zo moe waren van de danslessen dat we zwijgend naast elkaar op de dansvloer hadden gelegen. Aan de keer dat een serveerster al onze drankjes over een klasgenoot liet vallen en wij haar plaagden omdat ze zo lekker zoet rook. Aan het klassenuitje naar de bowlingbaan en vooral onze eindvoorstelling. Het had tijd gekost, besefte ik.
Ik deelde ineens herinneringen met deze mensen waar anderen niks van wisten en we hadden ons naar elkaar opengesteld. En hoewel ik mijn klasgenoten van vorig jaar echt nog wel mis, is dit uiteindelijk hoe de dingen gaan. Eigenlijk is het best bijzonder dat zulke verschillende mensen worden samengebracht door een gedeelde passie. Je hoeft niet allemaal hetzelfde te zijn om het leuk te hebben.
terug naar inloggen
Als je jouw wachtwoord en/of gebruikersnaam niet meer weet, vul dan je e-mailadres in en druk op 'Verzenden'.
Er wordt dan een e-mail naar dat adres verzonden, om je identiteit te verifieren. In de email staat een hyperlink. Als je op deze hyperlink klikt, dan kun je je wachtwoord veranderen.